22 Juli Assen

De rit ging over Meppel, en dan door het bos in de buurt van Dwingelo!  Wel prachtig hoor zo door de bossen, maar zodra ik over open velden reed werd ik wel flink gebakken. Na de bossen heb ik geheel op gevoel gefietst, en dat met liters en liters water en energiedrankjes kostte alles eigenlijk teveel energie. Eindelijk Beilen, dichtbij Assen want ik begin alweer te trillen van energie-tekort.

Maar even gestopt met fietsen bij een benzinepomp om wat suikerzakjes ook mee te nemen.

3 Zakjes opgegeten, en mn fles water weer gevuld. en weer het laatste stukje op pad.

Tien voor half twee, eindelijk in Assen. En standaard eerst naar het station fietsen om mij te orïenteren, maar bijzonder genoeg lopen er rond elk station wel een paar dak-en thuislozen, maar hier viel het mij niet per direkt op. Maar er is een opvang dus ze zijn er wel degelijk.

De opvangwaar ik zat kon je op twee afdelingen terecht. De crisis afdeling, en het RIBW afdeling. Waarbij RIBW begeleid wonen inhoud en een trajectplan voor je heeft. Wat volgens mij elke opvang en stichting heeft. 

Het was eigenlijk een woongroep met verschillende mensen en achtergronden.

Er zat daar ook een jongen vanuit Haarlem (waar ik zn naam vergeten ben), en zoveel beste mensen waar Ingrid en Reinier en de Haarlemmer mij toch wel bij zullen blijven. 

Ik had heerlijk gedouched, en kreeg daarna mn kamer te zien. Nou ja kamer, er werd mij uitgelegd dat er iemand die dag ook per nood bij hun geplaatst werd en dat er helaas geen kamer was, maar dat ik in het koelste plekje van het pand sliep...

Beneden in de kelder naast het washok.?.?.? Ach ik vond het niet zo erg, als je bijvoorbeeld net van de straat afkomt is dat een heerlijke plek. De Haarlemmer vond het best flink asociaal, en zei het ook gewoon tegen de leiding van het pand.

Ach ja, druk maken had geen zin. Ik vond het allang best.

Mooie huiskamer, en veel geklets. Vooral over wat de leiding wel of niet doet! Hahaha eigenlijk het zelfde verhaaltje als overal, maar toch wel weer typerend. In de tijd dat ik in de WIZZZ zat, en RIBW zich er ook begeleiding bood, kwamen er wel meer frustraties.

Apart, maar toch weet ik dat de klusjes en de taken die je moet doen, misschien wel betutteling lijken, maar het is er ook voor structuur. Maar ja een begeleider hoeft natuurlijk niet tegen iemand te zeggen die 15 jr al daeglijks drinkt, dat ie dat maar eens niet meer moest doen. Dat werkt natuurlijk niet. Zo iemand weet dat zelf ook wel, daar heeft ie geen begeleider voor nodig om hem dat te vertellen.

Ik weet niet wat het is maar ik kan er mn vinger hier er moeilijk op leggen wat er nou aan de hand is met alle frustraties van bewoners. En toen deed ik s'avonds mijn vertelling, en toen kwam bij Reinier alle frustratie eruit. Overal waar hij 7 jr tegenaan loopt, overal waar de deuren dicht voor hem blijven. Ik zag aan de begeleiders dat ze keken hoe de reaktie verder zou aflopen. 

Ik pikte het goed op omdat ik echt wel begrijp waar die frustratie vandaan komt, en reinier riep het hoge woord eruit: "Ik krijg hier verdorie niet de juiste begeleiding!!!!" Waar de leiding bij zat.

Het geeft wel een signaal. Maar ik weet ook frustraie kan zich gaan uitten in boosheid, en ik hoop maar dat ie dat onder controle houd, want hij vertelde mij dat hij het weekend ervoor uit zijn dak was gegaan.

De haarlemmer vertelde mij dat hij hier in Assen wel beter af was, want in de scene van Haarlem zou hij alleen maar weer problemen krijgen. Vreemd? Dit is dezelfde reden waarom ik nooit richting Haarlem terug wou.

En dan had je Ingrid. Die vanuit de opvang van Amsterdam kwam, en hier naartoe kon komen. Want zei ze: " De Nachtopvang Amsterdam dat nooit meer!" .

Het lijkt wel voor mij en de meeste mensen de Randstad wel te gejaagd en te hectisch is, dat ze hun rust in het oosten zoeken.

En ik geef ze groot gelijk , want het liefst waar ik weer zou willen wonen is in Noord-Brabant.