wie ik ben
Mijn naam is Michel Fakkeldij, ik ben 34 jaar, geboren te Amsterdam, opgegroeid in Nieuw-Vennep, en wonende te Haarlem.
Ik heb geen slechte jeugd gehad, maar wel slechte beslissingen gemaakt in mijn jeugd. Waardoor ik op mijn 17de het huis uit ging en op de kermis ging werken. Dit heb ik niet lang volgehouden. Daarna verschillende losse baantjes gehad.
Rond mijn 21ste jaar, werd ik ernstig ziek. Ik kreeg geelzucht- Hepatitis! Welke a-b-c weet ik niet precies meer, maar ik was er slecht aan toe. Voor wat ik had waren geen medicijnen, en mijn lichaam moest terug vechten. Na ongeveer een half jaar bedlegerig te zijn, en vele kilo's lichter, ging het mondjesmaat met mij beter. Toen het helemaal beter ging, dacht ik dat mijn lichaam alles aan kon, en ik stortte mij in het nachtleven, met alle bijbehorende drank en drugs. Daarna ben ik een kleine periode gestopt. waarna een paar maanden het gebruik weer opnieuw begon en dit keer heftiger. Toen ik een vriendin van mij verloor aan de drugs, besloot ik dat ik weg moest van alles, en kickte ook 'cold turkey' af. ik was toen 23. 1 jaar voordat mijn dochter werd geboren.
Ik kreeg een vriendin in Hellevoetsluis, en daar werd ook mijn dochter Fay geboren. Zij is niet biologisch van mij, maar ik heb wel de vaderschap op mij genomen. Helaas ging deze relatie mis, door mijn stress, geweld, vreemgaan en werkproblemen hield ik het niet vol, en ging bij haar weg. Ik heb daarna nog een tijdje bij haar gewoond, maar dat ging niet goed, en ik nam de keus om helemaal te vertrekken uit Hellevoetsluis. Dit werd mijn eerste periode dakloos, ik heb gelukkig altijd om de week nog mijn dochter mogen zien.
Ik kwam uiteindelijk in de opvang de WIZZZ terecht, en van daaruit kreeg ik een kamertje in Heemstede. Daar liep het ook niet helemaal goed. Het was een anti-kraakpand, en dat bleef er nog maar een jaar staan. In december kregen de bewoners te horen dat februari iedereen er uit moest zijn. In December ook tijdens een domme stunt op sinterklaas-avond, brak ik beide voeten, en kwam in het ziekenhuis terecht in Spijkenisse. Van daaruit kon ik geen hulp krijgen, en mijn hulpverleners uit Haarlem mochten niets doen vanwege gemeentelijke regels. Na 1 week in het ziekenhuis, en 5 bij mijn ex, ging uiteindelijk het gips eraf, en moest ik revalideren. Maar omdat ik niet meer een adres had, en geen werk, en dus ook niet verzekerd was, kreeg ik in het Rotterdam gebied geen hulp, en mijn hulpverleners in Haarlem zeiden dat ik terug moest komen. Dus op mijn krukken ,en een laatste kledingtas (rugzak) van een kilootje of 10 op mijn rug, terug onderweg naar Haarlem. Daar eenmaal aangekomen bleek mijn dossier gesloten te zijn, en ik moest weer onderaan de ladder beginnnen. dus naar het Leger des Heils. Waar ik in eerste instantie nog niet terecht kon dus heb ik de eerste week in een parkeergarage en op het station van Haarlem geslapen, en waar ik ook weer een terugval kreeg in de cocaine.
Daarna na vele omwegen , kwam ik terecht in een reguliere opvang, en van uit daar nam mijn leven een vogelvlucht.
Ik zat bij de schrijversclub van het Straatjournaal, waar ik gedichten schreef. Dit resulteerde in mijn allereerste bundel. Ik mocht prins Constantijn en prinses Laurentien ontmoeten tijdens het Majoor Boshardt Gala-diner show, ik kreeg 3 jaar geleden een kans op een woning, en rond die tijd kreeg ik ook weer een baan. Ik mocht vaak optreden op het festival De Dichtlijn, te Haarlem, ik heb in deze tijd zoveel mooie dingen mogen doen en meemaken. en een van de mooiste dingen die ik nu mag doen is lezingen geven op scholen en dergelijken. Ik mag van mijn negatieve ervaringen op straats iets positiefs doen door er over te vertellen. En daarbij doe ik dan ook gedichten voordragen, en ook een stukje muziek waarbij ik zelf op de gitaar speel en zing.. Misschien zing ik wel niet het mooist maar ik zing dan met mijn hart..En met mijn hart en ziel besloot ik dat ik dit fietsproject moest gaan doen !!!
Dus lees verder wat er allemaal gaat gebeuren in de zomer van 2013
Maak jouw eigen website met JouwWeb